هو
تقدیم به او که "الجار ثم الدار" بهانه دعای هر شب هم سایه هایش بود:
عمری ز اهالی عزایش هستیم
دیوار به دیوار ولایش هستیم
تا سوز حسین هم جوار دل ماست
همسایه و مشمول دعایش هستیم
تا فصل عزای یاس را ماهی هست
از سوز محرمش هنوز آهی هست
در مجلس مادرش اگر گریه کنید
از فاطمیه به کربلا راهی هست