آیات بهار را بیا شرح بده!

کی می شکفی؟ تا به کجا؟ شرح بده

تفسیر بهار را ز تو می فهمیم

برخیز و قیام سرو را شرح بده

( مابعد التحریر:

وبلاگ یک پنجره است نه فقط یک ویترین بری تماشا!

نکنه از این کوچه رد بشی و فقط تماشاچی باشی)

هو

سلام

آغاز هفته ما با شنبه است

اما آغاز هفته قیام منتظران، صبح جمعه است

باید تقویم ها را در سال همت و کار مضاعف اصلاح کرد

باید یک روز زودتر برخیزیم تا شاید برسیم

از شنبه به جمعه که اول هفته مهدوی است

آغاز گر بهار! بر می خیزیم

با نغمه آبشار بر می خیزیم

تو جمعه قیام می کنی  اما ما

از شنبه برای کار بر می خیزیم

هو

سلام

تا کی روایت کردن بدون رؤیت

راوی اول باید ببینه تا بتونه روایت کنه

کم کم عازم کربلای ایرانیم

با محوریت  حرم شهدای هویزه

خادم، شاید هم راوی...

تا ببینیم قسمتمون چی می شه

در فصل خزان، بهار بودند همه

بی‌مرزترین سوار بودند همه

گفتند عقب‌نشینی، اما اینها

رفتند، طلایه‌دار بودند همه  

دعا کنید دست پر برگردیم

از شعر و شعور

سلام

این مغناطیس وجود امام حسین بود که این همه دل عاشق را با پای پیاده مثل کهربا به خود می کشید

و در این میان دل ما هم قطره ای گم شده بود به سمت دریای حسین

تا ما را هم زائر اربعینی آقا بنویسند و شاید هم مؤمن  که من علامات المؤمن... زیاره الاربعین

از کربلا و قصه 14 ملیون دل مشتاق کوی حسین در روز اربعین1431حرف و حدیث که زیاده ولی فعلا بفرمایید چند تا رباعی تحفه سفر اخیر در مشهد مقدس

در ایام شهادت حضرت رضا

(در ضمن خوب می دونیم خدا تک خور ها را دوس نداره فلذا نایب الزیاره بودیم):

بغضی که بهانه گلو می گیرد

از چشمه پاک دل سبو می گیرد

تا لایق دیدار ضریحت باشد

این چشم به اشک خود وضو می گیرد

تا کی سهم چشم تماشا بشود

با اشک فقط عقده دل وا بشود

ای کاش که دل ز دیده سهمی ببرد

تا پاک و زلال مثل دریا بشود

یک پنجره سمت خانه ات وا کرده است

دل سنگ کنار قلبتان جا کرده است

بر سنگ دلان عشق عجیب است ولی

این صخره پیر رو به دریا کرده است

از آینه ی سینه غبار غم رفت

آهو آمد کنارتان، آدم رفت

نقاره زنان بس که به نقاره زدند

من مست شدم ،حاجتم از یادم رفت

گاهی به زبارت خودت شادم کن

با دیدن زائرانتان یادم کن

هر زائر دل تنگ کبوتر شده است

من سخت دلم پنجره فولادم کن

با شوق زیارت شما ما هستیم

مانند کویر تشنه این جا هستیم

هر جا برویم باز بر می گردیم

رودیم و نمک خورده دریا هستیم

هو

سلام

ایشا الله کم کم عازمیم  شب شعر بزرگ عاشورا، خطه شعر و هنر، شیراز

بعد از اون هم اگر قابلمون بدونن عازمیم

حلال کنید

یه بیت شروع کردم

دعا کنید عاقبت به خیر بشه

هم  شعر

هم سفر

هم عمرمون.

اینم تک بیت:

اگر که کار بهشت تو دست من باشد

کسی است ساکن آن جا که سینه زن باشد...

ادامه خواهد داشت ایشا الله

راستی حرف دل شما چیه ؟

همین که چشمتون به گنبد طلای آقا  بیفته چی می گید؟

دعاتون چیه؟

به بهانه آن که شیخ ما دوش فرمود:

آن قدر دیگران "عمار" نشدند تا خودش مجبور شد همه حقایق را باز گو کند.

...وقتی همه خوابیم و عماری نیست که تبیین حقایق بکند

وقتی که علی شدی و بی یار شدی

دل تنگ یکی دو یار بیدار شدی

آن قدر صدای "این عمار" زدی

آخر، خود تو مالک و عمار شدی

گفتیم خروش او در این معرکه چیست

دنباله رو نور، دل روشن کیست؟

در قحطی عمار، علی مجبور است

عمار خودش شود که یک آینه نیست

وقتی به گدازه های دل، برفی نیست

با چاه اگر ناله کند حرفی نیست

حالا که سکوت عالمان رسم شده

دیدیم زلال گریه را ظرفی نیست

 صبح امروز یکی از رفقا پیامک داده بود:

حکمیت در یک قدمی خیمه معاویه

قرآن ها بر سر نیزه...

همین.

جانباز نبردند اگر در صفین

"سرباز" گذشته اند و " سربار" حسین

امروز اگر چشم به هم بگذاریم

جام است و لب و غروب این پیر خمین...

همرنگ درخت ها ولی بی عارند

با بی شرمی تخم بلا می کارند

این مدعیان که سبز هم می پوشند

قانون و حقوق اهل جنگل دارند!

از کینه ی رهبری اگر سرشارند

از عکس امام پس چرا بی زارند؟

امروز اگر قصه قرآن سوزی است

فردا به چه قصه قصد توهین دارند؟

فرمود:اذا التبست علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن

جریان نفاق آمد و آن را سوخت

وقتی که زلال عشق، ایشان را سوخت

فرمود به وقت فتنه با قرآن باش

این فتنه ولی آمد و قرآن را سوخت

فقط به احترام آن ها که حرمت قرآن را می شناسند:

ما آمده ایم مثل طوفان باشیم

هر چند که تشنه ایم،باران باشیم

تا حرف شما رابه زمین نگذارند

ما آمده ایم "رحل قرآن" باشیم

با دیدن صحنه یک طرف جان ها سوخت

آن سو جان تمام ایمان ها سوخت

امروز حریم سبزشان بی رنگ است

حالا که حریم سبز قرآن ها سوخت

با ساده دلی به نیزه قرآن بستید

با سبز به زیرکی به دین پیوستید

با اشعریان بگو که قرآن ها سوخت

بیدار شوید گر مسلمان هستید!

شیطان که میان سینه ها پنهان است

چندی ست پدر سوخته در ایران است

ای پیرو او مزن به قرآن آتش!

نام شیطان هم وسط قرآن است!

گفتیم جوان اند ولی انسان اند!

یک ذره پی محمد و قرآن اند

با سبز رسول این همه بی دینی؟!

این ها نوه شمر و ابو سفیان اند

(نسخه بدل:این ها نوه و نتیجه ی شیطان اند!)

آمد ختم شما که یابد پایان...

این قصه ی تلخ فتنه ها در ایران

در ختم شما "فاتحه"هم جایز نیست

ای قوم مسلمان رنگ بی قرآن!

ما خاطره رقیه و آه شما

در گام به گام دشت همراه شما

همراه شماییم ولیکن افسوس

که بوته خاریم سر راه شما